Ανακοίνωσε ο υπουργός Παιδείας την έναρξη άλλου ένα διαλόγου για την Παιδεία. Συγκρότησε για αυτόν τον λόγο την Εθνική Επιτροπή Κοινωνικού Διαλόγου, το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, έβαλε στο παιχνίδι και την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, διόρισε και ένα σωρό ειδικούς για να συζητήσουν τις προτάσεις τους για το πως θα βελτιώσουν την Παιδεία. Αλλά τελικά αυτό που πρόκειται να γίνει είναι αυτό που έχει ήδη συμφωνηθεί με την τρόικα και έχουν ψηφιστεί μαζί με το 3ο Μνημόνιο στη Βουλή ήδη από τις 13/8 (Νόμος 4336). Αυτά δεσμεύουν στην εφαρμογή των αντιεκπαιδευτικών μέτρων της περίφημης έκθεσης του ΟΟΣΑ για
την εκπαίδευση, που θέλει και άλλες μειώσεις στο κόστος της εκπαίδευσης. Κάτι που σημαίνει σε απλά ελληνικά ότι το σχολείο δεν θα χρηματοδοτείται όσο πρέπει από το ελληνικό κράτος με αποτέλεσμα να αναζητάει χορηγούς ιδιώτες και να κάνει περικοπές στην ποιότητα της εκπαίδευσης που θα παρέχεται (αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, λιγότεροι καθηγητές, χειρότερα βιβλία κλπ).
Ο δήθεν εθνικός διάλογος που θα γίνει στη βάση όσων έχουν συμφωνηθεί είναι ακόμα ένα κόλπο που εφαρμόζει το υπουργείο για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι "συζητά" δημοκρατικά τα θέματα της Παιδείας, λαμβάνοντας υπόψη της την κοινωνία. Αυτός όμως που έχει λάβει υπόψη της είναι μόνο οι δανειστές και τους όρους που αυτοί θέτουν. Αυτό ακριβώς κάνανε και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κάθε φορά που θέλανε να περάσουν αντιλαϊκά μέτρα που θα προκαλούσαν τις αντιδράσεις της κοινωνίας. Μα
πάντα μπροστά τους έβρισκαν την οργανωμένη αντίσταση μαθητών και
καθηγητών που αποτελούν και τους κύριους αποδέκτες αυτών των περίφημων
μεταρρυθμίσεων που όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν επιχειρήσει
εις βάρος τους.Θα θυμίσουμε για την ιστορία τις μεγάλες κινητοποιήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών στις μεταρρυθμίσεις Κοντογιαννόπουλου το 1989 και Αρσένη το 1999 κλπ.
Σήμερα ήδη με τις κινητοποιήσεις των μαθητών, των αγροτών, τις απεργίες και το γενικό κλίμα δυσαρέσκειας που υπάρχει η κυβέρνηση επιλέγει το χαρτί του "Κοινωνικού Διαλόγου" για να ρίξει στάχτες στα μάτια του κόσμου. Εμείς από την μεριά των μαθητών πρέπει να μην μείνουμε απαθείς. Πρέπει να συντονίσουμε τη δράση μας και να οργανώσουμε τα μαθητικά συμβούλια στα σχολεία μας. Να συζητήσουμε για τις εξελίξεις και να αρχίσουμε να επικοινωνούμε με τα συμβούλια των άλλων σχολείων για να οργανώσουμε την κοινή μας δράση. Πιο δυναμικά και πιο αποτελεσματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου